Jef Verheyen

De Argentijns-Italiaanse beeldende kunstenaar Lucio Fontana (1899-1968) heeft de avant-garde van halfweg de vorige eeuw verbreed en verdiept met nieuwe begrippen zoals environments en spatialisme. Zijn oeuvre bestaat voornamelijk uit abstract werk; monochrome schilderijen en massieve sculpturen die hij doorkerft om er een ruimtelijke dimensie aan toe te voegen. Dergelijk werk noemt hij Concetto spaziale of 'ruimtelijk concept'. Fontana verbindt beeld en ruimte door een zichtbare ingreep toe te voegen waardoor het licht betrokken partij wordt in de perceptie van het doek of object. Bij hem is er geen sprake meer van verschillende disciplines zoals schilderkunst of beeldhouwkunst, maar eerder van een geïntegreerd werk dat elementen versmelt van de installatie (het kunstwerk als opgebouwd object), de performance (het insnijden als actie) en het environment (het kunstwerk als omgevingselement).

Tekst: Hans Willemse