Jef Verheyen
De Belgische ZERO-kunstenaar Jef Verheyen (1932-1984) werd bekend als de schilder van lichtstromen en kleurspectra. Hij experimenteerde niet alleen met licht, maar ook met beweging en het onzichtbare als middel om natuurlijke mechanismen op te roepen en universele onderlinge relaties tussen de mens en de omringende wereld bloot te leggen. Hij gebruikte geometrische principes – zijn passie voor meetkunde is ontstaan uit zijn interesse in wiskunde en (Griekse) filosofie – als basis voor harmonie. Verheyen gaf traditionele media en materialen zoals canvas, verf en penselen nooit op om op zoek te gaan naar de essentie van onze natuur.
Gentils schildert vanaf 1955 abstract, met architecturale verwijzingen en gestileerde personages die reliëfsculpturen evoceren, werk dat een inleiding lijkt tot de mengvormen waarmee hij bekend is geworden. De objecten die hij vanaf 1957 gaat maken zijn geen uitgezuiverde vormen zoals die van andere abstracte beeldhouwers. Hij recycleert schroot, laat het toeval zijn werk doen tot hij uitkomt bij een baldadig tegenwicht voor het ‘mooiste’ gebouw van de stad.
