De Belgische ZERO-kunstenaar Jef Verheyen (1932-1984) werd bekend als de schilder van lichtstromen en kleurspectra. Hij experimenteerde niet alleen met licht, maar ook met beweging en het onzichtbare als middel om natuurlijke mechanismen op te roepen en universele onderlinge relaties tussen de mens en de omringende wereld bloot te leggen. Hij gebruikte geometrische principes – zijn passie voor meetkunde is ontstaan ​​uit zijn interesse in wiskunde en (Griekse) filosofie – als basis voor harmonie. Verheyen gaf traditionele media en materialen zoals canvas, verf en penselen nooit op om op zoek te gaan naar de essentie van onze natuur.

Piero Manzoni

°1933 †1963
Geboren in Milano,

[Piero Manzoni](http://www.pieromanzoni.org) (1933–1963, Italië) is een vroegrijp schilder en schrijver van manifesten, met name Per una pittura organica (Voor een organische schilderkunst) uit 1957. Geïnspireerd door Klein en Fontana, produceert Manzoni in 1957 zijn eerste achrome (kleurloos schilderij), waarbij hij de zuiverheid van het materiaal onderstreept. Vanaf ongeveer 1960, wanneer hij met de Zero Group exposeert, wordt het materiaal in zijn werk meestal intellectueel benaderd. Manzoni produceert echtheidscertificaten waarbij hij een persoon tot authentiek kunstwerk benoemt, de in een ballon gevangen adem van de kunstenaar, en zijn meest legendarische werk, Merda d’artista (Kunstenaarsstront), kleine metalen blikken met daarin 30 gram van zijn eigen uitwerpselen.