De Belgische ZERO-kunstenaar Jef Verheyen (1932-1984) werd bekend als de schilder van lichtstromen en kleurspectra. Hij experimenteerde niet alleen met licht, maar ook met beweging en het onzichtbare als middel om natuurlijke mechanismen op te roepen en universele onderlinge relaties tussen de mens en de omringende wereld bloot te leggen. Hij gebruikte geometrische principes – zijn passie voor meetkunde is ontstaan ​​uit zijn interesse in wiskunde en (Griekse) filosofie – als basis voor harmonie. Verheyen gaf traditionele media en materialen zoals canvas, verf en penselen nooit op om op zoek te gaan naar de essentie van onze natuur.

Jef Verheyen - Window on Infinity

©Scan: CKV - Jef Verheyen Archive
Guy Mees (left) and Jef Verheyen in the Tempeliershof in Weert, where they spent the summer together, painting and writing, 1959
Jef Verheyen Archive
Fotografie
Photograph

Away with paint. In the 1960s that is the slogan

of Guy Mees. This avant-garde artist exchanges

canvas and charcoal for industrially produced lace

and neon lights. Whether they are round, square or

triangular, these works all bear the enigmatic title

Verloren Ruimte (Lost Space). Just like Verheyen,

Mees plays with concepts such as space and

light. In 1959 they both spend the summer at the

Tempeliershof, an empty farm in Weert, where they

work and write together. For Verheyen, Mees is

‘the painter who showed me the solution’ and

questioned the definition of painting.