De Belgische ZERO-kunstenaar Jef Verheyen (1932-1984) werd bekend als de schilder van lichtstromen en kleurspectra. Hij experimenteerde niet alleen met licht, maar ook met beweging en het onzichtbare als middel om natuurlijke mechanismen op te roepen en universele onderlinge relaties tussen de mens en de omringende wereld bloot te leggen. Hij gebruikte geometrische principes – zijn passie voor meetkunde is ontstaan ​​uit zijn interesse in wiskunde en (Griekse) filosofie – als basis voor harmonie. Verheyen gaf traditionele media en materialen zoals canvas, verf en penselen nooit op om op zoek te gaan naar de essentie van onze natuur.

Jef Verheyen - Window on Infinity

©Collectie KMSKA – Vlaamse Gemeenschap (public domain), Rik Klein Gotink
De verzoeking van de heilige Antonius, 1927
Collection KMSKA, Antwerp
Schilderij , 58.6 x 68.6 cm

Panchromie verwijst naar de lichtsterkte of de

temperatuur van kleuren. Niet alleen Monet, maar

ook James Ensor had hier oog voor. In de latere

fase van zijn loopbaan wil de Oostendse meester

de vluchtige essentie van de lichtfenomenen in

zijn geliefde thuisstad vatten op doek. Hij schildert

de irisaties van de zilte lucht en het parelmoer aan

de binnenkant van zeeschelpen. Ensor en Verheyen

vertrekken allebei van het wit en de helderzachte

kleuren, van de zuiverheid van het licht.