De Belgische ZERO-kunstenaar Jef Verheyen (1932-1984) werd bekend als de schilder van lichtstromen en kleurspectra. Hij experimenteerde niet alleen met licht, maar ook met beweging en het onzichtbare als middel om natuurlijke mechanismen op te roepen en universele onderlinge relaties tussen de mens en de omringende wereld bloot te leggen. Hij gebruikte geometrische principes – zijn passie voor meetkunde is ontstaan ​​uit zijn interesse in wiskunde en (Griekse) filosofie – als basis voor harmonie. Verheyen gaf traditionele media en materialen zoals canvas, verf en penselen nooit op om op zoek te gaan naar de essentie van onze natuur.

Jef Verheyen - ARCHIVE

(c) Scan: CKV, 2020 - Jef Verheyen Archive
Notebook 'Opgedragen in herinnering aan meester Carlo Van Den Bosch', 1974-1975
Jef Verheyen Archive
Boek , A4
Pencil on paper

Transcription

[...]

sep 42

Waarschijnlijk is het een groot geluk in een enorme ruimte te mogen leven. L’enchantement is zo sterk dat ik het door mijn lijk voel zinderen. Onmogelijk kan ik zeggen hoe sterk de indrukken zijn die me dagelijks overweldigen.

De snede van het zwaard is veel scherper dan vroeger geworden. Soms zie ik het zo duidelijk en glanzend als het zonlicht.

Nietsche etc. kregen ook, niet ver van hier, het verblindende licht der goden in zijn ogen.

Ma peinture est devenue une liturgie.

Sinds mijn paard hier is werd de eenzaamheid normaal. In feite werd ik het sneller gewoon dan ik dacht. Zelfs de Post ligt stil, wat de verwachting naar brieven van vrienden vervaagde.
Zo alleen zitten, in feite te midden van het ongekende, is een zeer merkwaardige ervaring. De psychische spanningen zijn groter of intenser maar ik kanaliseer het eigenlijk gemakkelijker. Ook de esoterische waarden vergroten of worden duidelijker. 

Verschijnselen die ik vroeger wel waarnam maar die tussen al de andere indrukken verloren liepen, hanteer is gemakkelijker of leer ik beter kennen. De verandering die in mij plaats heeft is waarschijnlijk niet meer te stoppen. Ik word eer en meer onafhankelijk van de vroegere waardebepalingen.

Het geometrische dat in de geest ontstaat zie ik soms met de fenomenen verbonden. Vierkant en cirkel enz. staan nu getekend in het licht van de zon. Zo duidelijk zag ik vroeger nooit. Waarschijnlijk ontdek ik nog wel het werkelijk verband in de structuur van het zonnelicht.

Lux est Lex is werkelijkheid geworden.

nov 42

[...]