De Belgische ZERO-kunstenaar Jef Verheyen (1932-1984) werd bekend als de schilder van lichtstromen en kleurspectra. Hij experimenteerde niet alleen met licht, maar ook met beweging en het onzichtbare als middel om natuurlijke mechanismen op te roepen en universele onderlinge relaties tussen de mens en de omringende wereld bloot te leggen. Hij gebruikte geometrische principes – zijn passie voor meetkunde is ontstaan ​​uit zijn interesse in wiskunde en (Griekse) filosofie – als basis voor harmonie. Verheyen gaf traditionele media en materialen zoals canvas, verf en penselen nooit op om op zoek te gaan naar de essentie van onze natuur.

Jef Verheyen

(c)Paul De Vree, Jef Verheyen
Essentieel, 1964
M HKA, Antwerp
, 00:20:00
16 mm film

In 1964 wagen Jef Verheyen en dichter Paul De Vree zich aan de experimentele film. In Essentieel kan Verheyen vibraties, reflecties en trillingen van licht écht voorstellen. De ervaring van het licht is voor hem belangrijker dan het schilderen zelf. In Essentieel zie je flitsende, monochrome kleurvlakken en abstracte voorstellingen van de elementen: vuur, water, aarde en lucht. Onherkenbare klanken worden onderbroken door steeds weerkerende zinnen in verschillende talen: 

 

Als de zon zonnig alleen zijn

Off to the cosmos

Plonger dans l’infini

Quiver entirely