De Belgische ZERO-kunstenaar Jef Verheyen (1932-1984) werd bekend als de schilder van lichtstromen en kleurspectra. Hij experimenteerde niet alleen met licht, maar ook met beweging en het onzichtbare als middel om natuurlijke mechanismen op te roepen en universele onderlinge relaties tussen de mens en de omringende wereld bloot te leggen. Hij gebruikte geometrische principes – zijn passie voor meetkunde is ontstaan ​​uit zijn interesse in wiskunde en (Griekse) filosofie – als basis voor harmonie. Verheyen gaf traditionele media en materialen zoals canvas, verf en penselen nooit op om op zoek te gaan naar de essentie van onze natuur.

Jef Verheyen

(c)Jef Verheyen, photo: Axel Vervoordt - Jef Verheyen Archive
• 0793 • Profondément le rouge de la folie pure, nulle tache, nul mouvement / M'enfondre dans l'espace perdu, 1959
Axel Vervoordt Gallery
Schilderij , 64 x 79,7 cm, 65 x 80,5 cm with frame
Oil paint on canvas

Il pose sur le chevalet un petit tableau rouge, intégralement rouge, et qui doit ses différences tonales à la façon, dont le couteau à palette a disposé les couches de peinture. Ivo Michiels, Jef et moi restons figés dans la sourde autorité de ce rectangle qui grandit, grandit dans le cube blanc de l’atelier.

Guy Vaes, as quoted from Freddy De Vree's essay in Jef Verheyen Lux est Lex, 2004 

 

This early red work is exceptional as most of his dark monochrome works were mainly exploring the concept of 'Schwarz darstellen', proposed by Paul Klee, about depicting the colour black.