Jef Verheyen
Supermekanisatie, superrationalisatie, superhygiëne...
Supermekanisatie, superrationalisatie, superhygiëne, supermarkt, enz... leiden de mens steeds verder weg van de werkelijkheid die hij zich nog herinnert als een kinderdroom.
Hij, de tijdsmodernist, de geëvolueerde, de beheerser van de materie lacht om de naïeve negentiendeeuwse droom, de droom van de werkelijkheid, van de liefde, vader en moeder, aarde, zon, maan en sterren. Romantiek die in zijn metalen bestel geen plaats meer vindt. Het nihilisme, het verloochenen van het sublieme, het verwijderen van de idolen : liefde-idealisme-levens-kracht, brachten de mens op het nulpunt.
Het middelpunt van de kosmos, de vooruitstrevende supermens liep in zijn eigen val.
Eindelijk bewijst de rationalist zijn degeneratie
Published in
De Tafelronde Vol. 8 (1963) Nr. 3: p. 34.