The Belgian ZERO artist Jef Verheyen (1932-1984) became known as the painter of light streams and colour spectra. He experimented not only with light, but also with movement and the invisible as means to evoke natural mechanisms and to reveal universal interrelationships between human beings and the surrounding world. He used geometric principles – his passion for geometry was born out of his interest in mathematics and (Greek) philosophy – as the basis for harmony. Verheyen never gave up on traditional media and materials such as the canvas, paint, and brushes to search for the essence of our nature. 

Jef Verheyen

Kleur is ritme / Het verschil tussen de essentialistisiche en de vroegere lichtopvatting, 1959
Text

Kleur is ritme

 

Kleur is ritme; haar weggekaatste trillingen hebben op het netvlies een ritmische inwerking die wij door de interval leren klasseren of herkennen. Kleuren nemen wij in hoge en lage trillingen waar, in korte en lange, dus in tijdsverloop. Juist daarom is het zo verschrikkelijk moeilijk slechts één kleur te voelen, vermits die kleur een aan haar toebehorende of identieke werking heeft.

Tegenstellingen van kleuren onderscheiden wij veel gemakkelijker omdat wij bijna gelijktijdig twee verschillende tijden waarnemen, dus de korte en lange tijd van elkaar onderscheiden.

Kleur voelen wij als tijd. Wij zien geen kleur maar voelen die voor wij haar te zien krijgen. Zien is met de ogen voelen.

 

Het verschil tussen de essentialistisiche en de vroegere lichtopvatting is dat men licht als "zien" voelde en ik het nu als "voelen" zie.
      

 

Published in

De Tafelronde Vol. 8 (1963) Nr. 3: p. 24.