De Belgische ZERO-kunstenaar Jef Verheyen (1932-1984) werd bekend als de schilder van lichtstromen en kleurspectra. Hij experimenteerde niet alleen met licht, maar ook met beweging en het onzichtbare als middel om natuurlijke mechanismen op te roepen en universele onderlinge relaties tussen de mens en de omringende wereld bloot te leggen. Hij gebruikte geometrische principes – zijn passie voor meetkunde is ontstaan ​​uit zijn interesse in wiskunde en (Griekse) filosofie – als basis voor harmonie. Verheyen gaf traditionele media en materialen zoals canvas, verf en penselen nooit op om op zoek te gaan naar de essentie van onze natuur.

Jef Verheyen

Untitled (Monochrome), 1967
Courtesy Axel Vervoordt Gallery
Schilderij , 60 x 50 cm
Oil on canvas

Jef Verheyen built up paint in series of translucent glazes that he used to produce subtle gradations of color, in the manner of the Dutch Old Masters; however, he relied on water-based and household paints in opposition to the traditional use of oil paints. Verheyen’s use of an extremely wide bristle brush allowed him to completely hide his brushstrokes and remove any traces of a working process, a method that made his colors appear to separate from the support and hover.

 

Jef Verheyen bouwt verf op in series van doorschijnende glazuren. Hierdoor bekomt hij subtiele gradaties van kleur. Door het gebruik van een zeer brede borstel, zijn de penseelstreken niet waar te nemen en verdwijnt elk spoor van een werkproces.