De Belgische ZERO-kunstenaar Jef Verheyen (1932-1984) werd bekend als de schilder van lichtstromen en kleurspectra. Hij experimenteerde niet alleen met licht, maar ook met beweging en het onzichtbare als middel om natuurlijke mechanismen op te roepen en universele onderlinge relaties tussen de mens en de omringende wereld bloot te leggen. Hij gebruikte geometrische principes – zijn passie voor meetkunde is ontstaan ​​uit zijn interesse in wiskunde en (Griekse) filosofie – als basis voor harmonie. Verheyen gaf traditionele media en materialen zoals canvas, verf en penselen nooit op om op zoek te gaan naar de essentie van onze natuur.

Guy Vaes

(c) Scan: CKV, 2021 - Jef Verheyen Archive
Pour une peinture non plastique (softcover), 1967
Jef Verheyen Archive
Boek , 28 x 18.2 cm
ink on paper, softcover

Pour une peinture non plastique is

een verzameling teksten, in 1959

door Jef Verheyen samengesteld

en vergezeld van een eigen essay.

De bundel werd in 1960 voor het eerst gepubliceerd

in eigen beheer (losbladig, geperforeerd, met koperen ringen). 

Het cahier vangt aan met de woorden van

Paul Cézanne en citeert vervolgens

Guy Vaes, Joseph Joubert, Henry

Miller, Ivo Michiels, Paul van

Ostaijen, Heraclitus, Plato, Lao Zi,

Henri Poincaré, Aristoteles,

Empedocles, Parmenides.

 

Oorspronkelijk gedrukt in 1960. Herdrukt met een inleiding door Henri-Floris Jespers in 1967 in zowel soft- als hardcover met schuifdoos. Het cahier is vormgegeven door Wout Vercammen.